www.eprace.edu.pl » corel-photo-paint » Praca z kolorami

Praca z kolorami

Dostęp do kolorów stosowanych w projekcie jest możliwy na wiele różnych sposobów. Kolory można wybierać z palety albo je utworzyć za pomocą jednej z kilku metod. Można budować własne niestandardowe palety kolorów lub wykorzystać jedną z dołączonych do produktu. Gama dostępnych kolorów jest wyjątkowo duża.

Z powodu tak wielkiej liczby odmian kolorów należy zastosować dokładną metodę definiowania każdego koloru. Na przykład po uzyskaniu poszukiwanego odcienia koloru jasnopomarańczowego powinno być możliwe odtworzenie tego koloru oraz przekazanie innym informacji na temat sposobu jego utworzenia. Modele kolorów pozwalają na dokładne zdefiniowanie kolorów dzięki rozłożeniu ich na poszczególne składowe koloru.

Modele kolorów

Monitor komputerowy wytwarza kolory poprzez mieszanie światła czerwonego z zielonym i niebieskim. Oznacza to, że miliony wyświetlanych na monitorze kolorów można opisać za pomocą udziałów koloru czerwonego, zielonego i niebieskiego. Wymienione trzy składowe koloru tworzą podstawę modelu kolorów RGB (R-czerwony, G-zielony i B-niebieski). Każdy z trzech kolorów składowych modelu RGB można opisać liczbą z zakresu od 0 do 255.

Ponieważ model RGB oparty jest o kolory światła, większe wartości składowych odpowiadają większej ilości światła. Skutkiem tego im większe są wartości RGB, tym jaśniejsze kolory one opisują. Gdy wszystkie trzy wartości składowych osiągną maksimum, uzyskiwany jest kolor biały. Ponieważ w modelu RGB kolory tworzone są przez sumowanie światła, jest on nazywany addytywnym modelem kolorów.

Gdy wyświetlane na ekranie monitora kolory odtwarzane są na papierze, w celu ich uzyskania zamiast światła wykorzystywany jest atrament. Najczęściej spotykanym sposobem uzyskiwania kolorowych obrazów na papierze jest odpowiednie wymieszanie atramentu niebieskozielonego, purpurowego, żółtego i czarnego. Kolory te są składowymi koloru modelu CMYK (C-niebieskozielony, M-purpurowy, Y-żółty i K-czarny). Zwykle każdy z kolorów składowych modelu CMYK opisuje się za pomocą skali procentowej (od 0 do 100).

Generowanie koloru za pomocą atramentu polega na odbijaniu określonych kolorów światła i jednoczesnym absorbowaniu innych. Ciemniejszy atrament absorbuje więcej światła. Ponieważ model kolorów CMYK oparty jest na kolorach atramentu, im większe wartości procentowe kolorów składowych, tym ciemniejszy kolor one opisują. Teoretycznie, po zmieszaniu 100% koloru niebieskozielonego, 100% purpurowego i 100% żółtego powinno się uzyskać kolor czarny. W rzeczywistości należy stosować również czarny atrament w celu skompensowania ograniczeń pozostałych atramentów. Ponieważ kolory modelu CMYK powstają w wyniku pochłaniania światła, jest on nazywany subtraktywnym modelem kolorów.

Modele RGB i CMYK oparte są na określonych metodach generowania kolorów. Istnieją jednak inne modele kolorów, które nie bazują na metodach reprodukcji, lecz udostępniają dodatkowe sposoby pracy z kolorami. Dostępnych jest kilka takich alternatywnych modeli kolorów, z których można skorzystać. Najpopularniejszym z nich jest model kolorów HSB.

Model kolorów HSB oparto na wartościach określających barwę, nasycenie i jaskrawość koloru. Barwa jest podstawą koloru. Nasycenie określa siłę koloru, bądź jego odległość od koloru szarego. Jaskrawość odpowiada udziałowi bieli w danym kolorze. Kolor o nasyceniu równym 0 jest odcieniem szarości (z zakresu od bieli od czerni). Kolor o jaskrawości równej 0 jest kolorem czarnym, a o jaskrawości 100-kolorem białym. Ponieważ w modelu HSB nie jest stosowane mieszanie kolorów składowych, odnalezienie za jego pomocą właściwego koloru może okazać się łatwiejsze.

Dokładne odtwarzanie kolorów

Każde urządzenie wykorzystywane przy tworzeniu dokumentu - od skanerów po drukarki - obsługuje kolory w inny sposób. Jeśli różnic tych nie weźmie się pod uwagę, kolory wyświetlane na ekranie komputera mogą nie odpowiadać kolorom wydrukowanym na papierze. Dodatkowe informacje na ten temat można znaleźć w sekcji "Dokładne odtwarzanie kolorów".



komentarze

Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.